Obrus powstał z tęsknoty za dziećmi. Czego by nie mówić, bardzo za nimi tęsknię. Idę do ich pokoju. Trochę posprzątam, trochę posiedzę, trochę pomyślę, trochę powzdycham…
Z tego siedzenia i myślenia dokończyłam po kilku latach brania się i odkładania obrus. Obrus jest bardzo marynistyczny, było trudno go wyhaftować, bo to na gęsto tkanym lnie. Policzenie tych niteczek było nie lada wyzwaniem przy moim bardzo słabym wzroku. Bez pomocy specjalnej lampy powiększającej zrobienie go byłoby niemożliwe. A powstał z tęsknoty, bo pokój moich chłopców jest urządzony w stylu marynistycznym właśnie, obaj kochają żeglarstwo i pomyślałam, że ucieszą się, gdy przyjadą na święta i zobaczą ten obrus u siebie.
Obszyłam go niebieskim płótnem i teraz przypomina nieco w swoim głównym zarysie jedną z flag kodu morskiego, tzw. „niebieskiego piotrusia”. Całkiem spory wyszedł!
A gdyby tak wikingiem być?
Alpaki i inne a wśród nich prząśniczka!
Blog niosący samo zdrowie
Czarujący świat wnętrz vintage
Darmowe obrazki vintage
Dla tęskniących za naturą
Dom piękny i przytulny
Facet na Roztoczu ;)
Green Canoe – świat uładzony
Jak Dom Pod Sosnami się budował
Kawałek siebie dla świata
Koniki polskie
Kreatywnie – coś z niczego
Lawendowa Pasieka – prawdziwa!
Na górce
Najlepsze kryminały na świecie!!! :)
Najlepsze przepisy kulinarne – Chef Paul
Najwaleczniejszy z walecznych!
O życiu i o dekupażu
Obrazki vintage jeszcze raz
Piękne drobiazgi do zrobienia
Podróże i przyroda – fascynujące zdjęcia!
Praca ratownika medycznego łatwą nie jest! ;)
Pysznie i z humorem
Scrapująca Ania ;)
Siedlisko pod Lipami – baaaardzo klimatycznie
Stara Stajnia – dom wyjątkowy
Szyjąca ogrodniczka – czarodziejka
Udekoruj sama dom
Utkane z marzeń
Uśmiechnięta codzienność i świąteczność
Wnętrza z duszą i urodą – w starym stylu
Własny kawałek raju
Zofijanna: stawonóg, leżeć!
Żelka – Kajka piękne rzeczy tworzy
Country – werandowo
Dom Pod Sosnami 
Nie wszystkie fotki mam, bo net mi dokucza ostatnio, ale jeszcze troche tylko i nowy miesiac się zacznie, to znowu na 20 dni spokój bedę miała.
Obrus cudowny!!! Ile to roboty było!!!!!! Podziwiam Cię za to.
a widzę i jakieś piękne podusie na tych zdjęciach, też ładanie dopasowane. Super! Bardzo mi sie podoba.
to chyba po niespodziance?
Zeljcia, dziękuję, Ty wiesz, jak cenię sobie Twoje pochwały. 😀
Bramerku – chłopaki i tak nie czytają matki bloga, przecie to same babskie głupoty som… 😉
Jak mam uwierzyć, że ktoś z tak anielską cierpliwością wtłucze mi na gołą dooope 😉 hi hi
To kwestia empiryki, nie wiary! 😆
Świetne te żeglarskie wzorki! Łódki prześlicznie wyglądają, muszle zachwycające. No powzdychać tylko mogę sobie nad tym obrusem! Boski! 🙂 I widać ten ogrom pracy Depesiu! Cudo! 🙂
Aniu – ja to taki malutki pikuś przy Twojej Mamie! 😉
Jak patrzę na Twoje firanki szydełkowe i obrusy, to dopiero zazdrość mi się budzi… 😳
Obrus jest prześliczny i gdybym nie była tak pochłonięta firankami i obrusikami szydełkowanymi to już bym zaczęła haftować – tak bardzo mi się podoba
Bacia – dziękuję bardzo, jeśli kiedyś zechcesz – podzielę się wzorem. 😉 😀
… no na tym to nie znam się zupełnie 🙂 … a haftowanie to mnie się „kojarzy” z czymś zupełnie innym
🙂 😉
pozdrówenka
Lepiej chyba Ty nie haftuj, Pawełku… 😆
Piękny obrus! wielki szacunek za cierpliwość przy takim dłubaniu 🙂
Ech, z tą cierpliwością to u mnie nie było za dobrze – obrus brałam i odkładałam przez dobre kilka lat! 😆